CHRYSSA VELISSARIOU

CHRYSSA

VELISSARIOU

WHAT I'M LOOKING FOR

How far do I wish

to be heard? But I just need

to talk openly!

I really want to

touch no soul , I just repel

my odd loneliness

I try to share with

you the inherent human soul's

emotional strength

I make a research

so the inborn greatness inside

me to discover

So then maybe I could

through you love and hug my being's

internal Chaos

*

ΤΙ ΑΝΑΖΗΤΩ

Μέχρι πού θέλω

ν' ακουστώ; Μα απ' ανάγκη

μιλώ φανερά!

Δεν επιθυμώ

κανένα ν'αγγίξω, τη

μοναξιά απωθώ

Μοιράζομαι απλά

την εγγενή ανθρώπινη

ψυχική αντοχή

Προσπαθώ το εντός

μου εκ γενετής ωραίο

ν' ανακαλύψω

Το χάος του είναι μου

να μπορέσω μέσω υμών

να συμπαθήσω

(c)ChryssaVelissariou2014

CRYSTAL SOLITUDE

I brutally cerebrate looking

to a bluish sea snail

on the iridescent bottom, as

the frozen foam

of the winter coast

is kissing sensually my feet ...

In memory of our separation.

The cold wind has replaced

the daring embraces

during our promenades

although I still pray

the spring purple lips

to turn into crystals

tightly clasped.

The shuffled curls

of the long hair in the breeze

are reaped by the Slayer north wind,

which recalls that times

prevent old age from

approaching erotic irregularities,

as they did in their youth .

Transparent presence, however,

of tears in glass eyes

can not define

the crispy, brutal silence

as the icy consequence of

an enforced absence.

**

ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΗ ΕΡΗΜΙΑ

Στυγνά διανοούμαι, κοιτώντας

ένα γαλαζωπό κοχλία,

που ιριδίζει στο βυθό, όπως

ο παγωμένος αφρός της

χειμωνιάτικης ακτής μου

φιλά ηδονικά τα πόδια...

Σ' ανάμνηση αποχωρισμού.

Την αγκαλιά στις παράτολμες

βόλτες έχει ο ψυχρός άνεμος

αντικαταστήσει, όσο κι αν

δέομαι να 'ταν κρύσταλλα

σφιχτά ενωμένα τα χείλη

της άνοιξης τα πορφυρά.

Τους μπερδεμένους βοστρύχους

μακριών μαλλιών στο μελτέμι

θέρισε φονιάς, ο βοριάς,

να υπομιμνήσκει ότι οι καιροί

αποτρέπουν το γήρας απ' την

προσέγγιση ερωτικών,

ωσεί νεανικών, ατασθαλιών.

Διαφανής παρουσία, ωστόσο,

δακρύων σε γυάλινα μάτια

δεν μπορεί να εξηγήσει

την τριζάτη, ωμή σιωπή

ως παγερή συνέπεια της

επιβεβλημένης απουσίας.

(c)ChryssaVelissariou2015

THE MEDUSA

The old man,  with wrinkles like

fish scales, grabbed my hand,

looked me in the eyes and smiled

sardonically ...

His white long hair and

beard waved in the wind.

"You have the smile of the snake's mother"

told me, "bland but also a trap;

if I had youth and urge,

you'd lie down on the sand with me

for a night ... "

His eyes, greedy, investigated

my bosom and flanks.

I had a tendency to run, but my legs

was trembling, bolted to earth, and my heart

was beating, like the small deer's after

hunt. I saw that he was reading me ...

He pulled his tongue and licked his lips,

caressing lewdly my thighs with his free hand .

"You're wet as a deep dark lake"

he said, "and your body a rough sea,

your hands and your feet, have been doubled,

they stick their suckers around his body

and he suffocates ... He'll escape away ... "

"He can Not withstand Medusas ..."

***

Η ΜΕΔΟΥΣΑ

Ο γέρος, με ρυτίδες σαν

λέπια ψαριού, μου άρπαξε το χέρι,

με κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε

σαρδόνια...

Τ'άσπρα μακριά μαλλιά του και

τα γένια ανέμισαν στον άνεμο.

"Έχεις το χαμόγελο της μάνας του φιδιού",

μου είπε,"μειλίχιο μα και παγίδα'

αν είχα νιάτα και ορμή,

θα σε πλάγιαζα στην άμμο για μια νυχτιά..."

Το μάτι του, λαίμαργο, ερεύνησε

τον  κόρφο μου και τις λαγόνες.

Είχα μια τάση να τρέξω, μα τα πόδια μου

έτρεμαν, βιδωμένα στη γη, και η καρδιά μου

χτυπούσε, σαν του μικρού ελαφιού μετά από

καταδίωξη. Διέκρινα πως με διάβαζε...

Έβγαλε τη γλώσσα κι έγλειψε τα χείλη,

ψαχουλεύοντας με το ελεύθερο χέρι του

ασελγώς τους μηρούς μου.

"Είσαι υγρή σαν βαθιά σκοτεινή λίμνη",

μου είπε,"και το κορμί σου ταραγμένη θάλασσα,

τα χέρια και τα πόδια σου, άλλα τόσα,

κολλάνε τις βεντούζες τους γύρω στο σώμα του

και τον πνίγουν... Θα φύγει..."

"Δεν αντέχει τις μέδουσες..."

INNUMERABLE MONTHS

Irremovable as centuries.

Chaotic the seconds.

What a Martyrdom!

I will never know when

really the deadline expires.

End will come,

when it won't make

any sense at all

to know about it.

Yes, I wish the first end

to be my own at least...

I was thinking about it

since I was a child.

But my wishes become never real.

I live and others are leaving

I live and you will leave me.

I just live.

copyright 2012 by Chryssa Velissariou

ΑΓΝΩΣΤΟ/ UNKNOWN

Αναρίθμητοι οι μήνες.

Αμετάθετοι ως αιώνες.

Χαοτικά δευτερόλεπτα.

Τι Μαρτύριο!

Δε θα μάθω ποτέ όμως πότε

η διορία άραγε λήγει.

Τέλος θα 'ρθει,

και δε θα 'χει πια νόημα

να το αντιληφθώ.

Ναι, το πρώτο θα ευχόμουν το τέλος

το δικό μου τουλάχιστον να' ναι.

Το σκεφτόμουν από παιδί.

Αλλά οι ευχές δεν θα πιάσουν.

Εγώ μένω κι οι άλλοι θα φεύγουν.

Εγώ μένω κι εσύ θα μ' αφήσεις.

Εγώ μένω.

AT THE END OF THE MONTH

I  won't have enough money  to feed

My children

Everyone abandoned me

They believe I'm insane

because I'll fight

In a rotten world

With a political establishment

Rubbing hands

Taking advantage even

when I use

My ultimate weapon

I feel weak

and misfit

Even you spat on

my face You

Never believed in

My benevolent intentions

However back there behind

The eyes of a Young person

Are staring at me with a

New spark of hope

And I the weakest link

The traitor for many

I was born to struggle

And maintain such sparks

So I dare to say still

Such a struggle is worth ...

-- Στο τέλος του μήνα

Δε θα'χω να ταΐσω

Τα παιδιά μου

Με εγκατέλειψαν όλοι

Με θεωρούν παράλογο

Γιατί ν' αγωνιστώ

Σ' ένα σαθρό κόσμο

Μ' ένα κατεστημένο

Που τρίβει τα χέρια

Να επωφελείται ακόμα

Κι από τη χρήση του

ύστατου όπλου μου

Αισθάνομαι αδύναμος

Κι απροσάρμοστος

Ακόμα κι εσύ μ' έφτυσες

Κατάμουτρα' ποτέ

Δεν πίστεψες στις

Αγαθές μου προθέσεις

Όμως εκεί πίσω πίσω

Τα μάτια ενός Νέου

Με κοιτάνε με μια

Σπίθα ελπίδας

Κι εγώ ο αδύναμος κρίκος

Ο προδότης για πολλούς

Γεννήθηκα για ν ' αγωνίζομαι

Και να συντηρώ τέτοιες σπίθες

Γι' αυτό τολμώ να λέω ακόμη

Τέτοιος αγώνας αξίζει...

 (cc)

ΧΡΥΣΑ ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟΥ

(c)

ChryssaVelissariou

2014

CHRYSSA VELISSARIOU: Professor of Physics, specialized in Space Physics, candidate Doctor in NT Education.  Prized by the Ministry of Education in Greece. Elected in the Municipality of  her hometown. Published in Greek and English in over 20 Anthologies, internet magazines and two personal books. Activist for Peace. World Poetry Canada and International Ambassador to Greece 2014-2016 for Peace. 100TPC and International Beat Poetry events organizer. She has published more than 3000 poems on her blogs. She also writes