Sunday, May 1, 2016

EFTICHIA KAPARDELI


EFTICHIA KAPARDELI

ΜΥΣΤΙΚΗ ΙΚΕΣΙΑ

Τοίχοι ζωγραφισμένοι
με ένα τεράστιο Ήλιο
π
ου αντανακλά το πολύχρωμο
φως του και κάνει το
δωμάτιο μεγαλόπρεπο ,μοναδικό

Ξανθοί άγγελοι σε
Κύκλους από φως
π
ροσεύχονται να ξαναβρούν
τα φτερά τους να πετάξουν
σε έναν ανοιχτό και
απέραντο ουρανό
μια κορδέλα ξέπλεκη
κυλά από τα χρυσά
μαλλιά τους και
π
έφτει καταγής

Είμαι ο φτωχότερος ζωγράφος
μιλώ την γλώσσα του Θεού
στο μοιρολόι της ανθρωπότητας
είμαι η μυστική τους ικεσία
στην βουβή και τυφλή τους διαδρομή

Σμύρναροφήτες
γλυκές μαντόνες
όπως τις φαντάσθηκα και
τις ζωγράφισα
με απλές πινελιές
……π
ιο εκεί η λύρα
του Δαυίδ με χρυσάφι
και ασήμιμέσα
σε παρακλήσεις και ευχές


SECRET SUPPLICATION

walls painted
with
 a huge sun
reflecting
 the colorful
light
 and makes the
Room
 magnificent, unique

Blonde
 angels
Circles
 of light
pray
 to regain
their wings
 to fly
in
 an open and
endless
 sky
a ribbon
 unbraid
flows
 from the gold
hair and
falls
 on the ground

I am
 the poorest artist
I speak
 the language of God
to
 lament humanity
I'm
 their secret supplication
dumb
 and blind to the path

Smyrna, prophets
Madonnas
 sweet
like
 we here and
the
 painted
with simple
 touches
...
 More ... there the lyre
of David
 with gold
and silver
 ... through
in
 entreaties and prayers






ΤΑΞΙΔΕΥΩ



Ταξιδεύω!!!!
για το παρεκκλήσι της καρδιάς μου
στον ουρανό κόκκινη η δύση ξεψυχά
φλόγα μεγάλη που λιώνει την αφή ,την καρδιά
Τα αστέρια μια αλυσίδα γερή πού με ακολουθεί



Σκέψεις ….που μεγαλώνουν μπερδεύονται σε ένα
παμπάλαιο σχέδιο του ουρανού στη ακοίμητη μνήμη στην ακοίμητη φθορά
Στις θάλασσες της αιωνιότητας κολυμπώ
Έγινα κατοικία σε μέρος ερημικό για τα άγρια πουλιά
Μια νύχτα πήρα δώρο ένα μοναδικό κόσμημα την ομορφιά




Άγγελοι των πάγων και της φωτιάς κάνουν προσευχές στο μοναδικό
πολύφυλλο ρόδο στο άδειο μονοπάτι που ενώνει τις έρημους του κόσμου καθώς φυλλορροεί. Γίνεται λησμονημένη επιθυμία, μοναδική αμοιβή.



Η νύχτα υποχωρεί ,ξεπροβάλει το φως
ολόλευκοι άσπιλοι κύκνοι με τα φτερά τους την ασχήμια σκεπάζουν



Τα μαύρα μαλλιά σου ,οι ατελείωτες σταγόνες της νύχτας
Ένας άσπιλος παλμός το πέρασμα του χρόνου του πόθου ο λογισμός



Στην πρώτη πνοή του Ανέμου ,το δάκρυ στο πρόσωπο στεγνώνει
Στα κύματα του ονείρου το μέλλον με καλεί και αξίζει το φιλί
μιας κατάχτησης


Οι αχτίδες του ήλιου περιχύνονται και τρυπούν το μέλλον
Ω Ήλιε!!!!!


Να πιω τούτο το φως μέσα στις φούχτες των χεριών να φωνάξω ζω!!!!
Η καρδιά μου ταξιδεύει, φτιάχνει  σπίτι στα σύννεφα ..ξυπνά με του ήλιου




τα καυτά φιλιάβροχή φιλιά ηδονικά πάνω στο στόμα στα μαλλιά μιας αγάπης που στου χρόνου το γύρισμα δεν ξεφτίζει δεν τελειώνει αγρυπνά



TRAVEL

Travel!!
in the chapel of my heart
red sky in the west die out
big flame that melts the touch, heart
The stars of a chain where a strong following



Thoughts .... Who grow up in a confused
very old drawing of the sky in memory Sleepless Sleepless wear
On seas of eternity swimming
I became part of living in solitary for wild birds
One night I got a unique gift jewelry beauty




Angels of ice and fire to make prayers only
leafy rose in the empty path that connects the deserts of the world and defoliation
 Desire is forgotten, the only reward



The night falls, the light emerges
immaculate white swans with their wings cover up the ugliness



The black hair, your endless drops of the night
An immaculate pulse over the years of lust calculus



In the first gust of wind, the tear in the face dries
The waves of the future dream is calling me and deserves a kiss
a conquest


The rays of the sun poured and pierce the future
Oh Sun !!!!!


I drink it the light in the handful of living hand to shout!!
My heart travels, makes home in the clouds .. wakes with the sun




hot kisses ... kisses rain on the sensual mouth, the hair of a love in the time of the shooting does not shed fibers do not wake ends







ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΑΝΘΟΙ
Χειρονομίες μάταιες, σαν τα
ξεριζωμένα δένδρα
μέσα στα άδεια σώματα
τα γυμνά και τα αδιάφορα
τον καιρό των βροχών
η πολιτεία βυθίζεται

Στα θολά περάσματα
άγγελοι γύρω από τα
κορμιά
θύμησες και λησμονιά
πώς να σμίξεις το φως
με την σκιά

Στην τρυφερή καρδιά
της σιωπηλής γης
το κάλεσμα ,η προσφορά
Σκόρπιοι ανθοί
στην λησμονιά,στην λύπη,
στην ζητιανιά στης οδύνης
την φωτιά
Άνθρωποι......................
που η καρδιά υποκλίνεται
και αγαπά


SCATTERED FLOWERS

Gestures vain like
uprooted trees
within the authorized bodies
bare and unresponsive
rainy weather
the state is sinking


In the murky passages
angels around
bodies
memories and forgetfulness
how to mingle light
with shadow


At the tender heart
the silent land
the call, the bid


scattered blossoms
in oblivion, in sorrow,
to beg in fire
grief
People......................
whose heart bows
and loves


EFTICHIA KAPARDELI

No comments :

Post a Comment